Başkentin büyük otellerinden Kent'in salonundayız. Bir ilaç firması, geleceğin doktorları olan Tıp Fakültesinin son sınıf öğrencilerine parti veriyor. Kızlı erkekli gruplar masaları doldurmuşlar, yiyip içip eğleniyorlar.

Birden ışıklar söndü, kırmızı, mavi, yeşil, sarı spotlar sırayla pisti aydınlatmaya başladı. Ve Gülsün Kamu, elinde mikrofon, yayından fırlamış bir ok gibi salona düştü. «Dere geliyor dere, Kumunu sere sere...»

Tıbbiyeliler coştular. Alkışlar, ıslıklar bir anda ortalığı çınlatmaya başladı. Gülsün de tezahürat karşısında kendinden geçmiş, türküsüne devam ediyordu: «Amanın aman aman Zamanın zaman zaman. Bizim düğün ne zaman...»

Gülsün, öndeki masalara doğru yürüyerek bir defa daha sordu...

- «Bizim düğün ne zaman?...»

Parti bittiği zaman Gülsün de bitmiş, fakat geleceğin doktorları kısa bir süre de olsa kitaplardan, cesetlerden ayrı, tasasız, neşeli saatler yaşamışlardı.

Tabii Gülsün'ün sayesinde...

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 6. SAYISI