Cahit Sıtkı Tarancı istediği kadar «yaş otuz beş, yolun yansı eder,» desin. Siz gidin de bir Vasfi Uçaroğlu'nu görün. Yolun yansını aşalı beş yıl olmasına rağmen, sanki çiçeği burnunda delikanlı gibi. Kendinden yirmi yaş küçük eşi ile birlikte şüphesiz hayatının en mutlu devresini yaşıyor. Kamuran Akkor Uçaroğlu, kayınvalidesinin evinde oturuyor. Uçaroğlu'nun ilk eşinden olan kızı, üvey annesi ile aynı yaşta... Yani, Kamuran, Vasfi Uçaroğlu'nun kızı yerinde. Ama, yaş farkının ne önemi var? Yeter ki iki gönül bir olsun.

Vasfi Uçaroğlu ile Kamuran Akkor 29 ocak 1968 günü Fatih Evlendirme Dairesinde dünya evine girmişlerdi.

«Kırklık» Vasfi Uçaroğlu’nun «Yirmilik» Kamuran’ı alması hiç de kolay olmamış. Yedi ay önce tanışmışlar. Birbirlerini tanıdıkları ilk andan itibaren kalplerine birer «kor» un düştüğünü hissetmişler. Ve bir «ara transferi» ile Kamuran Akkor kendini Vasfi Uçaroğlu orkestrasında buluvermiş. Bir süre sonra çıktıkları Anadolu turnesi boyunca sevgililerin kalplerindeki bu «kor» dayanılmaz olmuş. Ve sonunda küçük bir Anadolu şehrinde, evlenmeyi kararlaştırmışlar. İstanbul'a döner dönmez Kamuran durumu ailesine açmış. Vay efendim, sen misin açan? Kızcağız, söylediğine, söyleyeceğine bin pişman olmuş. Vasfi'nin, ne ayyaşlığı kalmış, ne şusu, ne de busu... Ne kadar kötü tarafı varsa bir çırpıda sayıp döküvermişler. Fakat bütün bu sözler Kamuran'm bir kulağından girmiş, öteki kulağından çıkmış. Ve hiç kimse Kamuran’ın «Akkor» soyadının «Uçaroğlu» olarak değişmesine engel olamamış.

Şimdi herkes mutlu. Fakat hiç birinin mutluluğu Vasfi Uçaroğlu’nun annesininki kadar değil. «10 yıl sonra evladımı yeniden kazandım. Hem de bir kız evlatla beraber. Bu, oğlumun dördüncü evliliği, Allah inşallah bana beşincisini göstermez,» demektedir.

Vasfi Uçaroğlu'na, «Eşinizle evde ve işte beraber olmaktan sıkılmıyor musunuz?» dedik.

- «Hayır,» dedi. «Bilakis çok memnunum. Eğer bir arada çalışmasavdık onu, günde topu topu 4, 5 saat görebilecektim. Şimdi öyle mi ya?... Günün her saati Kamuran'la biraradayız, beraberiz.»

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 14. SAYISI