Büyük Bayram sokağının içerlek köşesinde, tahta merdivenleri gıcırdayan, beş katlı eski apartmanının üçüncü katında Kenan Pars’ın film yazıhanesi vardır. «Mask Film» firması 15 yıllık, kıdemli sinema oyuncusunun vaktinin çoğunu geçirdiği yerdir.

Kenan Pars, Bafra sigarasını içip gelen dostlarıyla yarenlik eder. Kimse olmadığı zamanlar eline bir tahta veya kâğıt alıp sulu boya, karakalem, yağlıboya resimler yapar. Hiçbir şey bulamasa mozaikler, boncuklarla büyük panolar meydana getirir.

Geçen hafta Kenan Pars’ın yazıhanesine çıkarken sesini birinci katta duyduk:

– «Ah şu yeni gençlerden çektiklerim! Söz verirler, yalvarırlar, filmde rol veririz. Sonra yarı yerde beni bırakıp sevgilileriyle İzmir’e kaçarlar. Pek üstüme lazımmış gibi aptallık edip bir film şirketi kurdum.»

Biz içeri girdiğimiz zaman sözü kesip:

– «Merhaba, hoş geldiniz. Bakın siz de dinleyin» diyerek devam etti:

– «Kaç film yaptıysam kendi hesabıma hepsinden ziyan ettim. İşletmeciden paramı alamadım. Ben bu işe 1953’te girdim. ‘Öldüren Şehir’den 500 lira almıştım. O para tatlı geldi. Biz de bugüne kadar geldik. Yerli filmciliğin böyle olacağını bilseydim hiç girer miydim? Eskiden yılda 50 -60 film çevrilirdi. Benim bu filmlerin 10’unda, 15’inde rolüm olurdu. Herkes beni çok film çeviriyorum sanırdı. Şimdi 200- 250 film çevriliyor. Tabii iki misli çalışıyorum ama, herkes benim az film çevirdiğimi sanıyor. Üstelik bu tip dedikoduları çıkaranlar da gençler…»

Kenan Pars, özel hayatında konuşkan, sempatik, tatlı dilli, şakacıdır… Filmlerde ise gözlerini kısıp haince planlar kuran, tilki gibi bir adam… Şimdi hareketli, samimi yüksek sesli anlatıyor:

– «Biz saygıyı kaybettik. Bizim zamanımızda büyüklerin yanında bacak bacak üstüne atılmazdı. Şimdi iki filmde iş bulan herhangi bir, üçüncü filmde karşımıza geçip bize adımızla hitap edebiliyor. Para bakımından yerli sinemadan ve yeni işletmecilerden, yeni oyunculardan hiç memnun değilim… Ahlak bakımından, saygı bakımından da öyle… Sanata gelince… Hangi filmde sanat endişesi kaldı ki? İyi niyetli birkaç kişi var. Onlar da bu piyasadan kaybolursa ben de durmam giderim…»

Kenan Pars’ın bir stüdyo projesi var. Zengin bir arkadaş bulmuş. O da birkaç arkadaşını almış. Hep birlikte film stüdyosu kuracaklar. Film çekimi, dublaj, developman, plato, hepsi bir arada olacak…

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1967 TARİHLİ 36. SAYISI