Bazı insanların «koleksiyon» merakı vardır. Kibrit kutusu, pul, antika v.s. gibi olduk, olmadık bir sürü eşya da biriktirirler… Senih Orkan da koleksiyon yapıyor. Onun merakı da gözlük… Kadın, erkek, numaralı, numarasız, habire gözlük topluyor Gözleri 0,50 miyop, ama gözlük takışı için:

– «Kardeşim, ben gözlüğü iki şey için takıyorum» diyor. «Önce, kadınları daha iyi, daha net görebilmek için. Sonra da viski kadehi var ya, viski kadehi? İşte onu daha iyi kullanabilmek için !»

«Viski kadehinin daha iyi nasıl kullanılacağını» anlamadığımızı görünce ilave ediyor:

– «Bir iki defa gözlük takmadan viski içmeye kalktım. Kadehi ya burnuma soktum, ya kulağıma götür

Daha sonraki konuşmalardan gözlük-viski bağlantısına dair daha da enteresan bir şey öğreniyoruz: Sarhoş olunca biri iki gören gözlüksüz insanların aksine gözlüklüler—camların da tesiriyle—biri dört görüyorlarmış…

Senih Orkan bu kadar meraklısı olduğu gözlüğü denemeden almıyor. Herkesin yaptığının aksine, o beğendiği gözlüğü alıp caddeye çıkıyor. Yoldan geçen bir, iki kadına bakıyor. Eğer o kadınları beğendiyse:

– «Tamam ! Bu gözlük güzel gösteriyor» deyip alıyor.

Senih Orkan ile karşılaştığımız gün gene bir gözlükçü dükkanına gidiyormuş. İçeriye birlikte girdik. Yanındaki 4 gözlükten birinin parasını vererek satın aldı, diğer üçünü iade etti. İade ettiklerinden biri «Çok yaşlı» diğer ikisi de «Çok çirkin» gösteriyormuş. Senih Orkan’la o gün bir gözlükçüden diğerine kadar konuşabildik. İşte o kısa süre içinde söyledikleri:

– «Biz sinema artistiyiz, ama jön değiliz, kardeşim. Jönler antika eşya, kıymetli pul, araba koleksiyonu yaparlar. Bizim de gücümüz, ancak ‘gözlük koleksiyonuna’ yetiyor, ne yapalım?»

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1967 TARİHLİ 30. SAYISI