Uğur İnal ve Yabancılar

Geceleyin Ankara’yı yüksek bir tepeden seyrettiniz mi? Ankara buradan, lapa lapa yağan karın buğuladığı camların arkasından bambaşka görülüyor. Masada yanan bir mum ve sahnede «Yabancıların» kulakları okşarcasına çalan tatlı müziği, insana Ankara’yı daha güzel gösteriyor.

4 yıldan beri Ankara’da çalışan Uğur İnal ve Yabancılar bu sezon Ankara’ya yüksekten bakıyor. Dedeman Otelinde çalışıyor ve Ankaralıların takdirlerini topluyorlar.

«Yabancılar», topluluklardan «I Giganti» yi ve solist olarak da «Tom Jones» u beğeniyor. En sevdikleri yerli topluluk, şantöz ve şantör ise «Kontrastlar», «Rüçhan Çamay», «Lale Akad» ve «Tayfun».





«Yabancılar» solisti bol bir topluluk. Uğur İnal, Nüket Napolitana ve Oktay Ulukök, topluluğun solistliğini yapıyor.

Topluluğun kurucusu Uğur İnal, vaktinin büyük kısmını müzik dinlemek, müzik yapmak ve uyumakla geçiriyor. «Eğer müzisyen olmasaydım mutlaka ağır vasıta şoförü olurdum» diyor.

Nüket Napolitana topluluğun piyanist yöneticisi Nino Napolitina ile evli. Birbirlerini çok seven bir çift. Nüket «parayı herkes kadar severim, çok zengin olsaydım fakir çocuklar için yatılı okul açardım» diyor.





3. solist Oktay Ulukök. Dil ve Tarih - Coğrafya Fakültesi Kütüphanecilik Bölümü 4. sınıf öğrencisi.

Orkestranın en sempatik elemanı baterist Tansu Erkut. İyi bir plak stüdyosu açmak onun en büyük arzusu.

1. gitarda, mesleğinin dışında spor, özellikle voleybol ile uğraşan, ilerde mimar olmak isteyen Melih Tekçe var.



2. gitarda ise uzun bıyıklan ile iyi bir tip yaratmış olan Aykut Ersan. Parayı çok, harcamayı hiç sevmiyor. Meslek hayatı dışında bol bol yürüyor. Nazara inanıyor ve boynundaki gitar kolyesini «uğurum» diye taşıyor. Arkadaşları kendisini «Dartanvan» diye çağırıyorlar.

Nusret Orçan topluluğun solo - gitaristi. Hayatta en sevdiği şey işsiz olmak ve etsiz yemek yemek.

Yabancıların en yaşlısı Nino Napolitana. 27 yaşında bir İtalyan. Nino'ya göre bütün hayat karısı, resim yapmak, seyahat etmek, uyumak, spagetti yemek ve müzik yapmak.

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 1. SAYISI



Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir